Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Παρουσίαση Βιβλίου "Κοινοτισμός, τό ἔργο τοῦ Κωνσταντίνου Καραβίδα καί οἱ συγγενεῖς προσεγγίσεις" του Μελέτη Η. Μελετόπουλου το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013, στο Ξενοδοχείο Βυζαντινό, Ώρα 19:00



«Ο Κοινοτισμός πειθαρχεί τον εγωϊσμό»

Ο Χώρος Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν»,
το βιβλιοπωλείο  «Discover»
και οι «Εναλλακτικές Εκδόσεις» σας προσκαλούν
το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στις 19:00
στο ξενοδοχείο   «Βυζαντινό», όπου
ο Μελέτης Μελετόπουλος, καθηγητής και συγγραφέας,
θα παρουσιάσει την κοινοτική θεωρία και τις κοινοτικές ιδέες
με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του
«ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΚΑΡΑΒΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ».
Προλογίζει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος

   Ο Κοινοτισμός υπήρξε ένα ριζοσπαστικό, ιδεολογικό κίνημα στην
Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Πρωτοεμφανίζεται στο έργο του Ίωνος Δραγούμη,
αναπτύσσεται ολοκληρωμένα από τον Κωνσταντίνο Καραβίδα ως κοσμοθεωρία,
πολιτικό πρόγραμμα και μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Εκφράζεται με την
εφημερίδα «Κοινότης», που εξέδιδε στον μεσοπόλεμο ο νεαρός Ντίνος Μαλούχος
και προβάλλεται ως αυθεντικό κοινωνικό κύτταρο του ελληνισμού από τον
κοινωνιολόγο Δημοσθένη Δανιηλίδη.

    

Κοινοτισμός, τό ἔργο τοῦ Κωνσταντίνου Καραβίδα καί οἱ συγγενεῖς προσεγγίσεις


Ἡ μελέτη αὐτή (πού ἐγκρίθηκε μέ ἄριστα ὡς διδακτορική διατριβή ἀπό τήν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν) ἔχει ὡς ἀντικείμενο ἕνα πρωτότυπο, ρηξικέλευθο νεοελληνικό ἰδεολογικό κίνημα, τόν Κοινοτισμό. Οἱ κοινοτικές ἰδέες, πού βρίσκονται σήμερα στήν πρώτη γραμμή τῆς ἐπικαιρότητας στίς ΗΠΑ, χάρις στό ἔργο τοῦ Ἀ. Ἐτζιόνι, στήν Ἑλλάδα εἶχαν ἤδη ἐμφανισθεῖ ἀπό τίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνα. Τό νεοελληνικό κοινοτικό ρεῦμα ἰδεῶν ἐκφράζεται κυρίως ἀπό τέσσερις στοχαστές: τόν Ἴωνα Δραγούμη, πού πρῶτος προέβαλε τίς κοινότητες ὡς κύτταρα τῆς κοινωνικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τοῦ ἔθνους, τόν Κωνσταντῖνο Καραβίδα, πού παρουσίασε ὁλοκληρωμένη κοινοτική κοσμοθεωρία, τόν Ντῖνο Μαλλοῦχο, πού ἐξέδωσε στόν Μεσοπόλεμο τό ριζοσπαστικό περιοδικό «Κοινότης» καί τόν Δημοσθένη Δανιηλίδη, πού δικαίωσε ἱστορικά τίς κοινότητες μέ τό κοινωνιολογικό του ἔργο. Οἱ στοχαστές αὐτοί δέν συγκροτοῦν σχολή μέ τήν στενή ἔννοια τοῦ ὅρου, λόγω τῆς ἰσχυρῆς ἰδιοτυπίας τους. Ἀλλά oἱ ἀλληλεπιδράσεις μεταξύ τους ἦταν ἰσχυρές, σέ προσωπικό καί σέ ἰδεολογικό ἐπίπεδο, ὅπως καί οἱ ἐκλεκτικές συγγένειες. Ὁ συγγραφέας μελετᾶ καί ἀναλύει ἑπομένως τήν ἐσωτερική δομή αὐτοῦ τοῦ ρεύματος ἰδεῶν, τήν θέση του στόν κόσμο τῆς νεοελληνικῆς διανόησης, τίς πολιτικές ἐκφράσεις καί συμμαχίες του, τίς ποικίλες βραχυπρόθεσμες καί μακροπρόθεσμες ἐπιδράσεις του.
Ἐπίσης ἐξετάζονται οἱ διαστρεβλώσεις πού ὑπέστησαν οἱ ἰδέες αὐτές, λόγω ἰδεολογικῶν ἤ καί προσωπικῶν κινήτρων. Ἐκτός ἀπό τήν συστηματική ἀποδελτίωση καί ταξινόμηση τοῦ ἔργου τῶν Ἑλλήνων κοινοτιστῶν καί τήν ἀξιοποίηση ἄγνωστου μέχρι σήμερα πρωτογενοῦς ὑλικοῦ, ὁ ἀναγνώστης θά βρεῖ στήν μελέτη αὐτή μία πλήρη, πρωτότυπη βιογραφία τοῦ Κ. Καραβίδα, πού ἀποδεικνύει τήν συνέπεια μεταξύ τῶν ἰδεῶν του καί τοῦ βίου του. Τήν ἄγνωστη προσωπικότητα τοῦ Ντίνου Μαλούχου, πού ξεκίνησε ὡς μαρξιστής φοιτητής γεωπονικῆς στήν Ἰταλία, προσηλυτίσθηκε στόν κοινοτισμό ἀπό τόν Καραβίδα, μεταφέροντας ὅμως στήν κοινοτική σκέψη σημαντικά στοιχεῖα τοῦ μαρξισμοῦ, γιά νά πεθάνει νεώτατος στά τριανταένα του χρόνια. Τήν βιωματική σχέση τοῦ Δ. Δανιηλίδη μέ τόν κοινοτισμό, ἀφοῦ ἀφετηρία τῆς πολυκύμαντης ζωῆς του ἦταν oἱ ἑλληνικές κοινότητες τῆς Καππαδοκίας. Τήν προσπάθεια τοῦ Δραγούμη νά ἐφαρμόσει τίς κοινοτικές του ἀντιλήψεις στήν Μακεδονία του Μακεδονικοῦ Ἀγώνα καί στήν Κωνσταντινούπολη τῆς νεοτουρκικῆς ἐπανάστασης. τήν διαμόρφωση ἀπό τους κοινοτιστές πρωτότυπων μεθοδολογικῶν καί ἐννοιολογικῶν ἐργαλείων γιά τήν ὀρθή προσέγγιση τῆς νεοελληνικῆς πραγματικότητας. μία ἐξαιρετικά πρωτότυπη καί ριζοσπαστική κριτική τῆς νεοελληνικῆς πολιτικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς.Τέλος, μία ἐνδιαφέρουσα σύγκριση τοῦ νεοελληνικοῦ κοινοτισμοῦ μέ ἀντίστοιχα εὐρωπαϊκά καί ἀμερικανικά ρεύματα ἰδεῶν, ὅπου ἐπισημαίνεται ἡ ἰδιαιτερότητα τοῦ νεοελληνικοῦ μοντέλου, πού ὀφείλεται στήν ἐπίδραση τοῦ ἰδεώδους τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ ἄστεως καθώς καί στήν ἀπουσία βιομηχανικοῦ μετασχηματισμοῦ δυτικοῦ τύπου ἀπό τήν ἑλληνική κοινωνική ἐξέλιξη.


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα...  

Ο Μελέτης Ταΰγετος Η. Μελετόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Γενεύης και διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1990 υπηρετεί στην Μέση Εκπαίδευση, σε πρότυπα λύκεια. Έχει διδάξει Κοινωνιολογία και Πολιτική Οικονομία Δέσμης, Επαγγελματικό Προσανατολισμό, Ιστορία, Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος, ενώ έχει διατελέσει Σύμβουλος Τάξης και υπεύθυνος του προγράμματος της Βουλής των Εφήβων. Από το 1999 διδάσκει Οικονομικά στην Σχολή Μωραΐτη. Στις Πανελλήνιες Εξετάσεις είναι εξεταστής μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες. Επίσης έχει μακρά φροντιστηριακή εμπειρία σε προετοιμασία υποψηφίων για ΑΕΙ και δημόσιους διαγωνισμούς. Ταυτόχρονα έχει διδάξει επί σειρά ετών στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στην Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας και στην Σχολή Πολέμου Αεροπορίας. Έχει επίσης διδάξει Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Παρουσίαση Βιβλίου "Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι" της Λίας Μεγάλου Σεφεριάδη την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 8:00μμ στο Ξενοδοχείο Βυζαντινό



"Ας είμαστε για μία φορά ευτυχισμένοι"

Την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα  8:00μμ  στο Ξενοδοχείο Βυζαντινό θα παρουσιαστεί το μυθιστόρημα της Λίας Μεγάλου Σεφεριάδη «Ας είμαστε για μία φορά ευτυχισμένοι» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η Λία Μεγάλου Σεφεριάδη πρωτοεμφανίστηκε το 1966 στο ιστορικό περιοδικό «Εποχές» με διευθυντή τον Άγγελο Τερζάκη και με συνεργάτες σαν τον Ε.Π. Παπανούτσο, τον Κ.Θ. Δημαρά τον  Γ.Π. Σαββίδη.
Έκτοτε έχει εκδώσει δεκαέξι βιβλία ποιήματα και πεζά. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της «Σαν το μετάξι» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996).
Το μυθιστόρημα θα το παρουσιάσει ο  Βασίλης Λαδάς και θα συνομιλήσει με την συγγραφέα.
Πρόκειται για τις ιστορίες δύο γυναικών δεμένες από ένα ένοχο κρυφό μυστικό. Διατρέχουν μία ζωή εβδομήντα περίπου χρόνων. Από το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου μέχρι τις ημέρες μας. Αδέσμευτες, η κάθε μία με την δική της τύχη και μοίρα διαδηλώνουν με την στάση τους, τις αποδεχτές συμπεριφορές, ίσως μαζί αναζητούν την τρυφερότητα και την αγάπη. Εξελίσσονται παράλληλα και ιστορίες άλλων γυναικών, άλλες ευτυχείς, άλλες τραγικές. Το βιβλίο δείχνει ότι αυτό που καταγράφεται στα ληξιαρχεία και στα δημοτολόγια ως επίσημη ιστορία των οικογενειών της Ελλάδος κρύβει πολλά μυστικά. Υπάρχουν παράνομες υιοθεσίες, νόθα που αναζητούν το νήμα τους, εντελώς εγκαταλελειμμένα σαν τον Μωυσή στο Νείλο, ή τους τραγικούς Οιδίποδα και Ίωνα, τον Όλιβερ Τουιστ.  


"Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι" της Λίας Μεγάλου Σεφεριάδη


Πώς είναι δυνατόν μια εκθαμβωτική γυναίκα, μια γυναίκα μοιραία όπως η Τάνια, αυτοδημιούργητη και άκρως επιτυχημένη επιχειρηματίας, να ταλανίζεται από αιφνίδιες κρίσεις ανασφάλειας; Γιατί δεν μπορεί να οικοδομήσει φιλίες; Γιατί δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον πέρα απ’ την Κατίνα, την οικονόμο της; Γιατί είναι ανίκανη να αγαπήσει, ανίκανη να κρατήσει κοντά της ακόμα και τον Χρίστο, τον ιδανικότερο εραστή που είχε ποτέ; «Έχεις μια παγωμένη λίμνη μέσα σου!» της προσάπτει, όταν χωρίζουνε. Το γνωρίζει η Τάνια και υποφέρει γι’ αυτό. Ώσπου η μοίρα αποφασίζει να στείλει στη ζωή της, μέσα από μια διαδρομή παρανομίας και εγκλήματος, το πρόσωπο  εκείνο που έμελλε να λιώσει την παγωμένη επιφάνεια. Τώρα πια η Τάνια είναι σε θέση να αντικρίσει εκείνο το μακρινό κομμάτι της ζωής της, που ήθελε να μην το είχε ζήσει. Μέσα στις σκοτεινές πτυχές του ανακαλύπτει κάτι που λάμπει: τη Φανή, τη Φανούλα, τη μοναδική φίλη που απέκτησε ποτέ. Φίλη των παιδικών της χρόνων, που έπειτα από μια αντισυμβατική ζωή στο εξωτερικό έχει επιστρέψει στο πατρικό της, στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ξανασμίγουν μετά από μισόν αιώνα οι δύο φίλες, για να αποκαλυφθεί στην Τάνια το πιο συγκλονιστικό μυστικό. Είναι Μεγάλη Βδομάδα, το Πάσχα πλησιάζει ακριβώς όπως τότε που…

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα....

Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό "Εποχές" του Άγγελου Τερζάκη με το διήγημα "Έντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο". Ακολούθησαν δημοσιεύσεις πεζών και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Το 1972 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, μια ποιητική συλλογή με τίτλο "Ο δραπέτης στο δέντρο". Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει άλλα δεκαέξι βιβλία, τα περισσότερα μυθιστορήματα. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες. Επίσης έχει ασχοληθεί και η ίδια με μεταφράσεις βιβλίων, κυρίως κοινωνικοπολιτικών. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της "Σαν το μετάξι" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996).