Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Μισέλ Φάις "Κτερίσματα"


Μισέλ Φάις "Κτερίσματα"

Η σαρκική, ενύπνια και γλωσσική περιπέτεια ενός άντρα από την παιδική ηλικία έως την ωριμότητα. Ο Φάις αφουγκράζεται το σεξουαλικό πένθος του ήρωα και αφηγητή του. Φορώντας τη μάσκα του ίμερου, απ' την καλή και απ' την ανάποδη, επινοεί και μεταμορφώνει την αφροδισιακή μηχανή του μονήρους πρωταγωνιστή σε μικροϊστορίες, παραληρήματα, ημερολογιακές εγγραφές, αναγνωστικές σημειώσεις, ντοκουμέντα, στιχομυθίες, παραμύθια, ποιήματα και τραγούδια.
Μινιμαλισμός και θρυμματισμένη πρόζα της ερωτικής μνήμης, παραφοράς και απουσίας.
Μια παραβατική μυθιστορία ("πλαστή ιστορία ερωτικών παθημάτων", κατά τον Κοραή), όπου το υψηλό φρόνημα και η συναρπαστική περιπέτεια καταβυθίζονται στην απόγνωση της σάρκας. Μια μελαγχολική ερωτική μασκαράτα των πιο σωματικών εμμονών του αφηγητή. Μια μαύρη ερωτογραφια υπό το βορειοανατολικό φως της καταγωγής αλλά και της βιβλιοθήκης του συγγραφέα.
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που παρεμβάλλονται στο κείμενο δεν τέμνουν μόνο τη ροή του σε άτυπα κεφάλαια, υποδόρια αποτυπώνουν τη θερμοκρασία και την υγρασία της γραφής, δηλαδή τη μέθοδο ανασκαφής/ανακομιδής ερωτικών κτερισμάτων.



Λίγα λόγια για τον Συγγραφέα...

Ο Μισέλ Φάις, εβραϊκής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα, και από πατρινή μητέρα, γεννήθηκε στην Κομοτηνή την Πρωταπριλιά του 1957. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε στη "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας, τώρα διευθύνει το ένθετο "Ανοιχτό Βιβλίο" στην εφημερίδα Συντακτών, διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Ε.ΚΕ.ΒΙ. και επιμελείται λογοτεχνικές σειρές (Εκδόσεις Πατάκη). Το μυθιστόρημα "Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου" (Καστανιώτης, 1994· Πατάκης, 2005) μεταφράστηκε στα γαλλικά (Hatier, 1996) και δραματοποιήθηκε από τον Θοδωρή Γκόνη (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής και Πάτρας, 1995). Η συλλογή διηγημάτων "Απ' το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες" (Καστανιώτης, 1999) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2000. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί, για περιοδικά και ανθολογίες, στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα τσέχικα και στα βουλγάρικα. Η ενασχόλησή του με τον Τζούλιο Καΐμη, Ελληνοεβραίο Ζωγράγο, διανοούμενο και από τους πρώτους μελετητές του Καραγκιόζη και του Μίμαρου, εντοπίζεται στα βιβλία: "Ελληνικά τοπία" (Γαβριηλίδης, 1993), "Τζούλιο Καΐμη, ένας αποσιωπημένος: μαρτυρίες και κρίσεις· επιλογή από άρθρα (1928-1976)· ζωγραφικό έργο" (Γαβριηλίδης, 1994), "Σάνταγκα ή οι έξι κανόνες της ζωγραφικής· Το σπίτι του Ροδάκη στην Αίγινα· Ο άτυχος γάμος" (Ακρίτας, 1997), "Το μέλι και η στάχτη του Θεού" (Πατάκης, 2002). Το 1994 μετέφρασε το "Χαϊκού για τη βροχή, το χιόνι, τον άνεμο, τον ήλιο και το φεγγάρι" (Μπάστας-Πλέσσας) σε εικονογράφηση του Χρόνη Μπότσογλου. Το 1996 κυκλοφόρησε το φωτογραφικό του λεύκωμα "Ύστερο βλέμμα" (Πατάκης), όπου 44 συγγραφείς και καλλιτέχνες σχολιάζουν ταφικές φωτογραφίες. Το 1998 επιμελήθηκε, για το Υπουργείο Πολιτισμού, το ηχητικό αρχείο "Φωνές της γραφής", αποτυπώνοντας σε δίσκους ακτίνας 32 πεζογράφους και ποιητές. Έργα του δραματοποιήθηκαν επί σκηνής: "Πέστροφα Δουνάβεως" (Φεστιβάλ Φιλίππων, 2010, σκην. Λίλλυ Μελεμέ)· "Το κίτρινο σκυλί" (Από Μηχανής Θέατρο, 2009, σκην. Λ. Μελεμέ)· "Ελληνική αϋπνία" (Θέατρο Εμπρός, 2006, σκην. Ρούλα Πατεράκη)· "Η πόλη στα γόνατα" (Θέατρο Αμόρε-Δοκιμές, 2006, σκην. Θάνος Αναστόπουλος)· "Ανδρόγυνα" ("Μονόλογοι Πολιτιστικής Ολυμπιάδας", Θέατρο Μεταξουργείο, 2003, σκην. Περικλής Χούρσογλου)· "Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου" (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής, 1995, σκην. Θοδωρής Γκόνης). Πραγματοποίησε δύο ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας ("Ύστερο βλέμμα", 1996, "Η πόλη στα γόνατα", 2002), έλαβε μέρος σε ομαδικές, ενώ συμμετείχε στη Photosynkyria (Θεσσαλονίκη, 2003). Συνεργάστηκε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στο σενάριο της νέας κινηματογραφικής τριλογίας του και με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στην ταινία "Αθήνα-Κωνσταντινούπολη", 2008 και "Delivery" 2004.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου